پرستاران به عنوان یکی از منابع بزرگ دانش سازمانی و از عناصر مهم انتقال دانش در بیمارستان ها می توانند نقش اصلی در فرآیند یادگیری سازمانی ایفا نمایند. هدف این پژوهش باهدف تعیین قابلیت یادگیری در یک بیمارستان نظامی (بقیه الله) انجام شده است. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل دریکی از بیمارستان های فوق تخصصی شهر تهران که واجد معیارهای ورود به مطالعه به تعداد 281 نفر به روش سرشماری در سال 1396 وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است، بخش اول پرسشنامه جمع آوری اطلاعات فردی است. بخش دوم، پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی گومز (2005) است و در پژوهش حاضر نیز مجددا پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی انجام گرفت که مقدار ضریب آلفای کرونباخ معادل 87/0 به دست آمد. بعد از جمع آوری اطلاعات بر اساس نوع متغیرها، با استفاده از روش های آمار توصیفی ازجمله میانگین انحراف معیار و آمار تحلیلی سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد و با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 19 وجهت نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نتایج نشان داد که میانگین نمره کل قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران (98/8) 04/58 درصد که ازنظر مقیاس لیکرت در سطح متوسط بود. همچنین میانگین نمرات حیطه های تعهد مدیریت (33/3) 02/19، حیطه نگرش سیستمی با (88/1) 44/11، حیطه انتقال دانش (05/3) 67/13 در سطح متوسط، درحالی که حیطه فضای باز و آزمایشگری با میانگین نمره (80/2) 89/13، در سطح پایین قرار داشتند. بحث و نتیجه گیری با توجه به نقش غیرقابل انکار یادگیری سازمانی در بقای سازمان ها و نتایج به دست آمده در این پژوهش قابلیت یادگیری سازمانی در سه حیطه تعهد مدیریت، فضای باز و آزمایشگری و انتقال دانش در حد متوسط و پایین بود. با توجه به نتایج این پژوهش ضروری است جهت افزایش دانش سازمانی کارکنان، به قابلیت انتقال و یکپارچه سازی دانش پرستاران توجه خاص نمایند. همچنین ضروری است مدیران پرستاری با استفاده از روش های نوین به بررسی راهکاری های ارتقای قابلیت یادگیری پرستاران بپردازند و زمینه انتقال دانش و انتقال تجارب پرستاران فراهم کنند. تا درنهایت خدمات مطلوب و نزدیک به استانداردهای جهانی را در بالین داشته باشند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف اصلی این پژوهش شناسایی رابطه بین تسهیم دانش و قابلیت نوآوری سازمانی با نقش میانجی گر قابلیت یادگیری سازمانی در رابطه بین این دو متغیر است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان جهاد کشاورزی سه شهر از خراسان رضوی است. تعداد حداقل حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر 107 نفر در نظر گرفته شده و برای نمونه گیری از روش طبقه ای متناسب استفاده شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه است که از مقالات چانگ و همکاران، شنگ و چن، و هایو و همکاران استخراج شده است. روایی صوری، روایی سازه و پایایی سازه پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاکی از آن هست که بین تسهیم دانش و قابلیت نوآوری سازمانی رابطه معنادار وجود دارد و قابلیت یادگیری سازمانی این رابطه را میانجی می کند. بنابراین، پیشنهاد می شود مدیران سازمانی برای ارتقا میزان قابلیت نوآوری سازمانی، برنامه هایی برای تسهیم دانش بین کارکنان تعریف نمایند تا به این صورت از میزان یادگیری بالای سازمان در جهت افزایش قابلیت نوآوری استفاده شود.

اندازه گیری قابلیتهای یادگیری سازمانی یکی از موضوعات با اهمیت در مطالعات سازمانی می باشد. مدلهای موجود در ادبیات با استفاده از نتایج آماری شرکتهای تولیدی استنتاج است. انسان محوری در صنایع خدماتی در برابر تکنولوژی محوری در صنایع تولیدی می تواند منجر به تفاوت هایی در این مدلها شود. در این مقاله با استفاده از یک مدل معادلات ساختاری سطح قابلیتهای یادگیری سازمانی در بیمارستانها اندازه گیری شده است که شامل چهار بعد تعهد مدیریت، دید سیستمی، فضای باز و آزمایشگری و انتقال و یکپارچه سازی دانش می باشد. نتایج نشان می دهد یادگیری سازمانی بوسیله این چهار بعد قابل اندازه گیری است و مدیران می توانند با استفاده از این ابزار قابلیت یادگیری سازمانی را بهبود دهند. همچنین قابلیت انتقال و یکپارچه سازی دانش بالاترین میانگین ها را داشته و قابلیت تعهد مدیریت پایین ترین میانگینها را به خود اختصاص داده است. مقایسه نتایج این تحقیق با تحقیقات قبلی نشان می دهد انسان محور بودن صنایع خدماتی باعث بهبود قابلیت انتقال و یکپارچه سازی دانش و دید سیستمی شود.

واگرایی مطالعات جرم شناسی و رفتار سازمانی در تحلیل جرایم شرکتی موجب شده تا یافته های مطالعات در حوزه جرم شناسی جرایم شرکتی نامتوازن و پراکنده باشند. از این رو، تحلیل دقیق جرایم شرکتی مستلزم توجه هم زمان به نظریه های جرم شناختی و سازمانی و ارزیابی و انطباق آن ها با یکدیگر است. بر همین اساس، پژوهش حاضر درصدد است تا حالت خطرناک شرکت ها را در پرتو مدل فرهنگ سازمانی شاین بررسی کند. نظریه حالت خطرناک متشکل از دو متغیر قابلیت انطباق اجتماعی و ظرفیت مجرمانه و مدل فرهنگ سازمانی شاین شامل سه سطح سازه ها، ارزش ها و پیش فرض های بنیادی است. یافته های این پژوهش در مقام تطبیق دو نظریه، نشان می دهد که شرکت های دارای حالت خطرناک با به رسمیت شناختن فرهنگ سازمانی جرم زا، در سطح سازه ها به دنبال نشان دادن چهره قانون مند از خود هستند. این امر که از طریق تصویرسازمانی صورت می گیرد، مؤید انطباق اجتماعی بالای شرکت های بزهکار است. با این حال، رفتارهای به رسمیت شناخته شده در سطح ارزش ها و پیش فرض های بنیادی که شامل نهادی سازی انحراف و بهنجار بودن جرم می شود، مؤید ظرفیت مجرمانه بالای شرکت ها است. بدین سان، ارزیابی حالت خطرناک بر اساس مدل شاین ثابت می کند که سازه ها منطبق با قابلیت انطباق اجتماعی و ارزش ها و پیش فرض های بنیادی منطبق با ظرفیت مجرمانه هستند. با توجه به الگوی مورد اشاره، می توان گفت که فساد مالی گسترده در مؤسسه مالی اعتباری ثامن الحجج در حوزه های مختلف نشان می دهد که در سطح ارزش ها و پیش فرض های بنیادی، ارتکاب جرم به عنوان یک ارزش و رفتار بهنجار محسوب می شود و از این رو، مؤسسه مالی اعتباری ثامن الحجج دارای ظرفیت مجرمانه بالا است. با این حال، تمرکز بر فعالیت های مذهبی و اجتماعی در سطح سازه ها نشان می دهد که این شرکت دارای انطباق اجتماعی بالا نیز هست. بدین ترتیب، می توان گفت که مؤسسه مالی اعتباری ثامن الحجج با داشتن ظرفیت مجرمانه بالا و انطباق اجتماعی بالا در زمره بزهکاران یقه سفید قرار می گیرذ

این پژوهش به بررسی «الگوی روابط بین قابلیت یادگیری سازمانی و هوش سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)» پرداخته است. روش پژوهش همبستگی علی مدل معادلات ساختاری است. جامعه مورد مطالعه، کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان) به تعداد 321 نفر بودند که با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان (1970) تعداد 176 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه های قابلیت یادگیری سازمانی چیوا و همکاران (2007)، هوش سازمانی آلبرخت (2003) و رفتار شهروندی سازمانی کرنودل (2007) بودند. نتایج پژوهش نشان داد بین قابلیت یادگیری سازمانی و مولفه های آن با رفتار شهروندی سازمانی و هم چنین بین هوش سازمانی و مولفه های آن با رفتار شهروندی سازمانی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج مدل سازی معادله ساختاری نشان داد که قابلیت یادگیری سازمانی بر هوش سازمانی اثر مستقیم و بر رفتار شهروندی سازمانی اثر غیر مستقیم داشته است.

دانش موجود در رابطه با عوامل تعیین کننده صادرات کارآفرینانه اندک و پراکنده است. به منظور پرکردن این شکاف تحقیقاتی هدف این تحقیق بررسی تاثیر دو منبع ناملموس سازمان (کرایش کارآفرینی سازمانی و قابلیت یادگیری) بر صادرات کارآفرینانه است. زیرا تقویت ویژگی کارآفرینی بین الملل در سازمان با استفاده از این منابع باعث ایجاد یک مزیت رقابتی پایدار و غیرقابل تقلید برای سازمان می شود. بر اساس آنچه بیان شد مدل مفهومی ارائه شده و در بین شرکتهای کوچک و متوسط در صنعت مواد غذایی (گلستان، نوبر سبز، شرکت کدبانو، کماج صبا، دشت نشاط، مهراد، ایران چاشنی و...) مورد بررسی قرار گرفته است.. نمونه مورد بررسی نیز شامل مدیران ارشد و کارشناسان حوزه بازاریابی در شرکت های مورد نظر و روش نمونه گیری مورد استفاده نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند است. روش تحقیق مورد استفاده پرسشنامه است که در مجموع 195 پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روشهای معادلات ساختاری و نرم افزارهای Amos و Spss مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که گرایش کارآفرینی بر صادرات کارآفرینانه تاثیر مثبتی دارد و از بین سه بعد این گرایش تنها بعد ریسک پذیری بر صادرات کارآفرینانه موثر است. علاوه بر این عامل قابلیت یادگیری بازار بر صادرات کارآفرینانه موثر و دارای نقش واسطه گری کامل در رابطه بین گرایش کارآفرینی و صادرات کارآفرینانه است.

مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی ارتباط بین قابلیت های یادگیری سازمانی با کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارشناسان این وزارتخانه در سال 1393 تشکیل دادند. با توجه به اینکه تعداد جامعه برابر با 302 نفر بود بر اساس جدول مورگان 169 نفر، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(169n=). ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد قابلیت های یادگیری سازمانی (گومز، 2005) و کارآفرینی سازمانی (براون، 2001) بود که ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (87/0=α ) و (92/0=α ) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون کالموگروف-اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها و برای تعیین ارتباط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد (05/0≥ p). یافته ها: نتایج نشان داد که بین قابلیت یادگیری سازمانی و کارآفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (788/0r=). در میان مولفه های قابلیت یادگیری سازمانی، تعهد مدیریت (46/0r=)، دید سیستمی (35/0r=)، انتقال و یکپارچه سازی (22/0r=) ارتباط مثبت و معناداری نشان دادند. اما بین مولفه فضای باز و آزمایش گری ارتباط معناداری مشاهده نشد(05/0≥ p). همچنین قابلیت یادگیری سازمانی 60 درصد از واریانس کارآفرینی سازمانی را تبیین کرد. نتیجه گیری: با عنایت به یافته ها: ی پژوهش پیشنهاد می شود، مسیولان و سیاست گذاران وزارت ورزش و جوان توجه خاصی به عامل یادگیری کارکنان و ارایه شیوه های نو و خلاق برای اصلاح ساختار و عملکرد سازمان در جهت نیل به یک سازمان کارآفرین داشته باشند.

هدف: پژوهش باهدف تعیین تأثیر تعدیل گری اینرسی دانش بر رابطه بین قابلیت یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی در بیمارستان امیرالمؤمنین اهواز انجام شد.روش شناسی : پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی بوده که با روش پیمایشی تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بیمارستان امیرالمؤمنین اهواز به تعداد 530 نفر بود، که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران، 223 نفر نمونه انتخاب شد. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامۀ دارای 59 گویه مبتنی بر مطالعات پیشین شامل 18 گویه برای قابلیت یادگیری سازمانی، 27 گویه برای نوآوری سازمانی و 14 گویه برای اینرسی دانش دارای روایی صوری و اعتباریابی شده (85/0=α) استفاده گردید. داده­ها با استفاده از نرم افزارهای اکسل، SPSS23، و AMOS تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: یافته­ها نشان داد وضعیت میانگین قابلیت یادگیری سازمانی (27/3)، میانگین نوآوری سازمانی (23/3) و بالاتر از حد متوسط است. ضمن این که، میانگین (20/2) برای اینرسی دانش نشان داد که وضعیت این متغیر در جامعه نیز در سطح متوسط قرار دارد. نتایج آزمون فرضیه­ها نشان داد که قابلیت یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی (85/0=β و 814/12=t-value) تأثیر دارد. همچنین اینرسی دانش نقش تعدیل گر منفی در تأثیر قابلیت یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی (207/0- =β و 168/2-t-value=) دارد.نتایج: هرچند برتأثیر قابلیت یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی تأیید شد، لیکن اینرسی دانش به عنوان نوعی مقاومت در برابر پذیرش و به کارگیری دانش میزان این تأثیر را می­کاهد. اینرسی دانش، با محدود کردن فرصت یادگیری و کسب و استفاده از تجربیات جدید مانع نوآوری سازمانی می­شود.اصالت و ارزش: اینرسی دانش، مقاومت منفی در فرایند اثربخشی یادگیری سازمانی است که به عنوان موضوع جدید وارد حوزه مدیریت دانش شده است. حذف و یا کاهش اثرات اینرسی دانش به سازمان کمک می­کند تا از سرمایه­های دانشی خود در راستای نوآوری و تولید ارزش بهره ببرد.